Het werken is begonnen!

Het is weer tijd voor een update vanuit Bogor deze keer,

Zondag was het nog even tijd voor ontspanning, we bezochten met Xavier en zijn broertje Taman Mini. Aan ons uitgelegd was het een soort open lucht museum maar het bleek uiteindelijk een soort Disneyland te zijn maar met dierenparken, musea, waterpark en nog veel meer. Erg indrukwekkend(dierenparken zijn niet te vergelijken met die we in Nederland hebben, ze kunnen hier nog heel veel leren over dierwelzijn) en vooral hèèl erg warm, net voor een grote hoosbui sprongen we weer in de auto om in een grote mall iets te gaan eten. Voor Siri weer heaven on earth voor mij blijft het eten nog steeds erg spannend allemaal. Ik probeer alles maar als ik kiezen mocht zou ik toch voor het westerse voedsel gaan.  

Maandag hebben we onze eerste afspraken gehad bij Mitha op het Agriprofocus kantoor, we hebben hier een planning  gemaakt hoe de komende maanden er ongeveer uit gaan zien. Erg fijn want we waren beide er wel klaar voor om iets nuttigs te gaan doen. Hierna was het tijd op de zoektocht naar nette kleding die toegestaan wordt op de scholen te vervolgen,het is de bedoeling dat we er netjes en representatief uitzien maar ook aan de moslim normen voldoen. Om iets te vinden in mijn kledingstijl nog best een uitdaging, bij Siri gaat dit iets makkelijker en die heeft ook ietsje meer gekocht (het besef van geld en het omrekenen gaat bij mij redelijk vlug, Siri heeft iets minder van het reken gen).

Heel vroeg op dinsdag ochtend gingen wij op stap om naar de Nederlandse ambassade te gaan want daar waren we uitgenodigd door Nuffic (initiatief nemer van het project). We hebben onze verwachtingen en plannen voor deze periode gepitcht en dit werd erg goed ontvangen. Hierna kregen we een rondleiding en zijn we gaan eten met onze andere begeleidster, Ba Yuni, ook met haar hebben we de plannen doorgesproken en door deze meetings werd ik erg blij want eindelijk ging het ook over de inhoud en over de geliefde koeien en boerderijen waarvoor ik hier ben. Ook hebben we het bedrijf Vestifarm mogen spreken, Vestifarm is een investerings-platform voor agrarische doeleinden. Erg vermoeiend maar heel interessant allemaal. Dinsdag avond ging onze zoektocht wederom verder opzoek naar goede kleding, deze keer naar een lokale indoor markt. In het labyrint van vrolijk gekleurde kleding concludeerde ik opnieuw dat de kleding van hier toch niet helemaal iets voor mij is. 

Woensdag was het eindelijk tijd om te vertrekken uit de enorme stad Jakarta, een enorme opluchting. Onderweg hebben Siri en Xavier een kitten zien exploderen op de snelweg, dit heeft erg veel indruk gemaakt en gelukkig heb ik dit net niet gezien. Een aparte afsluiter van het hoofdstuk Jakarta, een stad van grote verschillen van wolkenkrabber tot sloppenwijk. We zijn erg blij dat we in het iets rustigere Bogor zijn. We hebben de dag relaxed afgesloten met een bezoek aan de koffiebarretje van vrienden van Xavier en hebben 's avonds de longen uit ons lijf gezongen met een live bandje onder het genot van een biertje(ja dat kan blijkbaar gewoon bij sommige moslims). 

Na een sleepover van Xavier die geen vrienden had gevonden om bij te slapen vertrokken we heel vroeg 's ochtends  naar de Starbucks waar we afgesproken hadden met Ba Yuni en een decaan van IPB (die over 2 weekjes op van Hall mag spreken) en hebben we een rondleiding gekregen op de campus.  Wat een grote Universiteit en wat heerlijk om koeien, schapen en andere beesten te zien. Hadden we op van Hall ook maar een boerderij... ook spraken we een jonge boer over de moeilijkheden van het boeren hier in Indonesië, erg inspirerend.

Met mij gaat het verder goed, alleen mijn lichaam vind Indonesië nogal wennen dus ik heb overal uitslag en last van een hoestje, op de universiteit zijn we even langs de dokter gelopen en hopelijk is het allemaal snel over. Verder is het wel lastig om te gaan met vervelend nieuws uit Nederland, dat was voor mij erg lastig want je voelt je hier enorm machteloos en alleen in dat soort situaties. Maar terug gaan naar Nederland is ook geen realistische oplossing. Dus we houden moed en we gaan vol positiviteit door(dat proberen we in ieder geval;)).

Het was heerlijk om aan de slag te gaan hier afgelopen dagen en ik kijk enorm uit naar wat komen gaat!!

De volgende keer hopelijk een iets interessanter verhaal;)

Liefs  Nicolien (en Siri)