Hectische voorbereidingen

Ja ja, de vertrek datum komt steeds dichterbij. 

Erg spannend allemaal en ik (Nicolien) merk dat ik veel mensen geen enkel idee hebben waar we nu allemaal mee bezig zijn. Daarom de keus om een reisblog bij te gaan proberen te houden. Om mooie ervaringen niet te vergeten, leerpunten op te slaan en misschien uiteindelijk ook wel frustraties weg te schrijven. Siri en ik zullen zo nu en dan hier wat posten zodat iedereen naast de appjes en andere social media op de hoogte kan blijven van onze reis/stage naar het nu nog zo onbekende Java.

Docenten, familie, vrienden en andere kennissen vragen mij geregeld "wat ga je nu eigenlijk doen?" vaak antwoord ik dan kort dat ik samen met ons team (Siri, Fikri, Hanna en ik) het onderwijs op Indonesische agrarische SMK's ga verbeteren met een project dat vanuit Van Hall Larenstein wordt gecoördineerd. Verschillende Nederlandse bedrijven die ook actief zijn in agrarisch Indonesië hebben ook hun aandeel in het project. Afgelopen anderhalve maand hebben wij veel motivatiebrieven geschreven, plannen op papier gezet en heel veel meetings gehad. Bijna alle partijen hebben wij gezien en onszelf gepresenteerd door onze diensten aan te bieden. Ook hebben we beide ons best gedaan om de Holland Erasmus beurs binnen te slepen en we hebben vandaag te horen gekregen dat ons harde werk geloond heeft en wij 2 van de 4 gelukkige zijn die hem toegekend hebben gekregen. 

Een van de bedrijven die ik bezocht heb en  waarbij ik gesolliciteerd heb is Bles Dairy Consultancy, dit bedrijf heeft een sterke connectie met Friesland Campina en heeft in Indonesië 2 verschillende coöperaties onder zich. Het bezoek aan Bles was erg positief en er zijn veel mogelijkheden voor mij om met deze grote partij een deel van de stage in zee te gaan. Al met al veel zin in.

Het regelen van het visum loopt nog niet erg lekker en zorgt voor veel stress, wij wachten nog om een referentiebrief vanuit Van Hall Larenstein. Wij hebben de pech dat de Projectcoördinator voor een maand in het buitenland zit, dus al zijn werk ligt stil. Voor ons een kwestie van geduld hebben en erg veel mailtjes en smsjes blijven sturen.

Naast onze voorbereidingen hebben we ook nog ons normale schoolwerk, nog dicht te maken gaten van vorige schoolprojecten en het afsluiten van het sociale leven hier in Nederland. Voor mij persoonlijk is dit erg stressvol omdat ik nu keuzes moet maken wat wel en niet te kunnen doen, dit is erg lastig voor mij. Ook afscheid nemen zie ik erg tegenop.  

Naast alle positieve punten waar ik naar uitkijk ook enkele gezonde negatieve puntjes in dit eerste verhaal (de vaccinaties zijn trouwens ook echt geen pretje). Erg trots ben ik op ons wat we nu al voor elkaar boksen, terwijl we nog maar zo kort elkaar kennen en zo weinig middelen hebben. 13 februari vertrekt ons vliegtuig en onze eerste bestemming is Jakarta, voor die tijd nog erg veel dingen te doen en te regelen. 

Tot snel!

Liefs 

Nicolien